Każda praca czegoś uczy. Wykonując wybrane zajęcia uczymy się rzeczy praktycznych, ale każda praca daje nam też możliwość poznania siebie i innych ludzi. Dzięki pracy z drugim człowiekiem uczymy się, że ludzie mają różne potrzeby i różne sposoby ich realizacji. Poszerzamy myślowe horyzonty, otwieramy się no nowe. Czego uczy praca w charakterze opiekuna osoby starszej?

Umiejętności praktyczne

Pracując z seniorem opiekun ma możliwość zdobycia wielu praktycznych umiejętności, które przydają się w codziennym życiu. Podczas codziennej pielęgnacji podopiecznego opiekunka uczy się np. opatrywania ran, pielęgnacji odleżyn czy podawania insuliny. Przyswaja wiele informacji dotyczących żywienia i podawania leków, w tym interakcji między nimi. Uczy się pracy z ciałem, np. prawidłowego podnoszenia. To wszystko sprawia, że staje się po trosze lekarzem, pielęgniarką i fizjoterapeutą. Umiejętności praktyczne może potem wykorzystać wspierając własnych bliskich.

Nauka języka

Pracując w obcym kraju opiekunka uczy się języka. Opiekunki pracujące w Niemczech zgodnie twierdzą, że po kilku wyjazdach czują się znacznie pewniej posługując się językiem naszych zachodnich sąsiadów, przełamują barierę językową. To daje nie tylko znajomość tego konkretnego języka, ale daje też przekonanie, że nauka języka nie jest tak trudna, jak mogłoby się wydawać i zdecydowanie łatwiej jest im nauczyć się kolejnego języka obcego.

Cierpliwość i empatia

Z całą pewnością praca z osobą starszą uczy cierpliwości. Seniorzy wszystkie czynności wykonują powoli, czasem zapominają co mieli zrobić. Mniejsza sprawność fizyczna przekłada się na to, że często coś upuszczają, rozlewają, brudzą. Praca z nimi wymaga wielokrotnego powtarzania tego samego komunikatu, czekania, aż wykonają polecenie, wspierania ich w najprostszych czynnościach. Kluczowa jest tu nie tylko cierpliwość, ale i empatia. Bycie empatycznym pozwala spojrzeć na seniora łagodnie, postawić się na jego miejscu i dostrzec jego starania. Bez empatii i cierpliwości praca opiekunki byłaby praktycznie niemożliwa.

Poszanowanie dla zdrowia i życia

„Szlachetne zdrowie, nikt się nie dowie, jako smakujesz, aż się zepsujesz.” – recytowaliśmy kiedyś wszyscy fraszkę Jana Kochanowskiego. Praca z seniorem pozwala w pełni zrozumieć sens tych słów. Przebywając 24 godziny na dobę z osobą chorą, cierpiącą, niesamodzielną dociera do nas jakim trudem jest choroba. Praca z seniorem pokazuje jak cenne jest ludzkie zdrowie i jak bardzo zmienia się życie, kiedy go zabraknie.

Świadomość przemijania, pogodzenie się ze śmiercią

Obserwowanie seniora, który podupada na zdrowiu i zbliża się do kresu życia zmusza do refleksji nad przemijaniem. Nie ma w końcu w życiu nic bardziej pewnego niż to, że wszyscy kiedyś umrzemy. Śmierć jest częścią życia i nic tego nie zmieni. Mimo rozwoju technologii i medycyny oraz wydłużeniu czasu życia wszystkim nam przyjdzie zmierzyć się ze starością i śmiercią, własną i bliskich. Praca z seniorem uczy, że przemijanie jest naturalnym procesem, z którym należy się pogodzić.